Η Δροσοπηγή είναι ένα ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.050 μέτρων στις πλαγιές του υψώματος Ταμπούρι, επί της κοιλάδας του ποταμού Σαρανταπόρου, ανάμεσα στα δύο ψηλότερα βουνά της Πίνδου, τον Γράμμο και τον Σμόλικα, και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Ιωαννίνων. Ανήκει στον δήμο Κόνιτσας και ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 103 μόνιμοι κάτοικοι ενώ κατά την περίοδο του καλοκαιριού ο πληθυσμός αυξάνεται.
Μέχρι το 1955, ο οικισμός ονομαζόταν Κάντσικο. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και απολάμβανε ιδιαίτερα διοικητικά και εκκλησιαστικά προνόμια. Όντας ένα από τα ονομαζόμενα Μαστοροχώρια, ο οικισμός ανέδειξε αρκετούς τεχνίτες και οικοδόμους[3]. Το 1895, υπαγόταν στον κασαμπά Κόνιτσας, εντός των ορίων του ομώνυμου καζά του σαντζακίου Ιωαννίνων.
Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, λεηλατήθηκε από άνδρες της ιταλικής μεραρχίας «Τζούλια» ενώ επί Κατοχής, πραγματοποιήθηκε επιδρομή και από γερμανικές δυνάμεις. Κατά τον Εμφύλιο, το Κάντσικο απετέλεσε πεδίο σκληρών συγκρούσεων μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. Στα μεταπολεμικά χρόνια, ιδίως μετά το 1960, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποχώρησε από το χωριό, κινούμενο προς τα αστικά κέντρα ( Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα κλπ ).
Διοικητικά, η Δροσοπηγή υπαγόταν ως το 1997 στην επαρχία Κονίτσης. Έπειτα, βάση του σχεδίου «Καποδίστρια» συμπεριλήφθηκε στο δήμο Μαστοροχωρίων ενώ από το 2011 αποτελεί τμήμα του δήμου Κονιτσας.
Απέχει 45 χλμ από την Κόνιτσα, 100 από τα Ιωάννινα, 250 από την Θεσσαλονίκη και 535 από την Αθήνα.
Δείτε live εικόνα και δεδομένα από μετεωρολογικό σταθμό εδώ
Πηγή ιστορίας Δροσοπηγής: wikipedia